σωμάτωση

η / σωμάτωσις -ώσεως, ΝΜΑ [σωματοῡμαι]

1. σωματοποίηση

2. ενσωμάτωση

3. (για τον Χριστό) ενσάρκωση

αρχ.

1. διάπλαση, διαμόρφωση τού σώματος

2. στερεοποίηση, πήξη («ἡ δὲ σωμάτωσις ἐκκρινομένου τοῡ ὕδατος», Θεόφρ.)

3. η ύλη, η ουσία από την οποία αποτελείται ένα σώμα

4. μαθημ. η πρόσκτηση τρίτης διάστασης, μετατροπή σε στερεό σώμα.